در ایام نوروز و روزهای تعطیلی سال جدید شاهد سریال و مجموعه ای بنام " اس ام اس یا پیامک از دیار باقی " بودیم .
مجموعه ای که حال و هوای طنز و کمدی داشت و در آن یک بازاری طمّاع و حریص بنام منصور سیم خواه که دست به کلاه برداری زده بود تصمیم میگیرد، برای فرار از دست طلب کاران، ضمن یک دعوای ساختگی وانمود کند مرده است . حال او که یک مرده محسوب میشود، باید به خاک سپرده شود . بنابر این تصمیم می گیرد شخص معتادی ( غلام ورنی ) را راضی نمایند تا با گرفتن مبلغی بجای او بخاک سپرده شود . اما با لو رفتن هویت معتاد ( یعنی غلام ورنی ) برای طلب کاران سیم خواه ناچار می شود خود بجای او موقت دفن شود ....
تهیه کننده این مجموعه آقای سید امیر سیّد زاده و به کارگردانی آقای سیروس مقدم که کارگردان آثاری چون پلیس جوان ، ریحانه ، نرگس ، پرواز در حباب و اغما و بازیگری آقای رضا شفیعی جم در نقش ( غلام ورنی ) می باشد . ما در اینجا به توانمندیها و نقاط ضعف و قوت این عزیزان و بزرگان نمی پردازیم و حتی این کار شاید در جای دیگری مورد نقد و بررسی قرار بگیرد که مطمئا از چشم منتقدین و صاحب نظران پنهان و پوشیده نخواهد ماند .
این حقیر بعنوان یک کرمانشاهی که در حال حاضر در خارج از استان مشغول کار و زندگی هستم از این بزرگواران و همچنین مدیریت محترم شبکه یک بعنوان یک در دل و گلایه سئوالی دارم .
که چرا ؟؟؟
که چرا بعد از مدتها که سریالها و مجموعه های مختلفی که در سطح سراسری پخش گردیده و از گویش ها و لهجه های مختلفی بجز لهجه کرمانشاهی استفاده نموده و این لهجه ها را به مردم عزیز کشور معرفی نمودید این بار، این لهجه را با یک تم کمدی و طنز و با یک کاراکتر و نقش معتاد ، تن پرور، راحت طلب و سوء استفاده گری که برای پول حاضر است دست به هر کاری حتی در قبر خوابیدن هم بزند معرفی و مطرح نمایید .
آیا آیا آیا ....
آیا چهره مردم شریف این دیار شخصیت و نماد ( غلام ورنی ) است .
آیا مردمی که هزاران شهید و جانباز و مفقودالاثر را تقدیم انقلاب کرده اند و 8 سال بدون هیچ چشم داشتی از کیان این مرز و بوم با تمام وجود به حراست پرداختند مزدشان بازی (غلام ورنی) بود .
آیا سابقه تاریخی و فرهنگی این دیار و سابقه علما و مجتهدین و رجال سیاسی و علمی این استان باید برای یک نقش (غلام ورنی) نادیده گرفته شود.
ای کاش صدا و سیما این لطف را در حق این استان نمی کرد و نام و لهجه کرمانشاهی را این چنین در کشور مطرح نمی کرد .
بنده و امثال بنده که در خارج از این استان زندگی می کنیم چوب مطلکها ومزاحها و طعنه های زیرکانه رندانی را می خوریم که همیشه حسرت صفا و صمیمیت ، مردانگی ، میهمان نوازی ، دست و دل بازی ، معرفت و بی توقع ای و تواضع این دیار را می خورند. که جدیداً به سبک (غلام ورنی) وقتی که ما را می بینند به ما می گویند : (وی وی پخشه کوره خواردمان , کره برو آناناس و....) .
بنده که حدود چهل و چند سال از عمرم میگذرد نمی دانم این سبک لهجه از کجا وارد این شهرو استان شده است . ولی با کمی تعمق می توان پی برد ( از ماست که بر ماست ) نگاهی به چند ساله گذشته اخیر صدا و سیما مرکز استان و تولید برنامه های محلی کاری بر سر این استان آوردند که این مردم لهجه خودشان را از یاد بردند . و این شد که هر تهیه کننده و هر مسئول صدا و سیمای استان به سبک و سلیقه خود گویش و لهجه این دیار را تغییر دهد .
آری ( از ماست که بر ماست ) اگر در بدو ساخت برنامه های استانی با دید منتقدانه تری برنامه ها را زیر ذره بین نقد قرار میدادیم نمی شد آنچه که نماد این استان ( غلام ورنی ) باشد .

یا علی مدد
محمدعلی دریابار